Amalan Kepimpinan Instruksional Sebagai Penentu Sekolah Berkesan

1. Berdasarkan analisis keputusan peperiksaan awam didapati bahawa terdapat perbezaan yang ketara prestasi antara beberapa buah sekolah menengah yang  terletak berhampiran di daerah yang sama, serta mempunyai latar belakang guru, pelajar, ibu bapa, kakitangan, dan kemudahan yang hampir sama.

2.  Ada  sekolah prestasinya mengatasi peratus kebangsaan manakala sekolah-sekolah lain  prestasinya amat lemah. Perbezaan ini sebenarnya memerlukan satu faktor dalaman unik bagi sesebuah sekolah iaitu  keberkesanan  pengetuanya melaksanakan kepimpinan instruksional di samping komitmen guru-gurunya  terhadap kepimpinan instruksional yang diamalkan oleh pengetua tersebut.

3. Penentuan sama ada status sesebuah akan menjadi sekolah berkesan atau sekolah yang lemah amat bergantung kepada faktor kepimpinan instruksional yang diamalkan di  sekolah berkenaan .

4. Selain itu, perubahan dalam masyarakat semasa telah memberi tekanan kepada sistem pendidikan terutamanya terhadap pihak sekolah bagi meningkatkan pencapaian pelajar (Cheryl Graczewski, Joel Knudson, & Deborah J. Holtzman: 2009).  Keghairahan pihak ibu bapa dan masyarakat terhadap pencapaian akademik sesebuah sekolah juga menimbulkan pelbagai masalah, isu dan dilema dalam kalangan guru (James Ang Jit Eng & Balasandran Ramiah : 2009). Pihak Kementerian Pelajaran pula menyediakan pelbagai standard dan piawaian bagi memastikan pihak sekolah mencapai kualiti perkhidmatan pendidikan yang telah ditetapkan.

5. Di samping itu, pengurusan sesebuah kini memerlukan kemahiran seseorang pemimpin yang celik data dalam menyedia dan menganalisis data kuantitatif dan kualitatif. Kesannya, tekanan-tekanan dan perubahan ini akan menjadikan pemimpin sesebuah sekolah itu perlu berusaha menjadikan sekolahnya lebih berkesan dan berakauntabiliti (Meta L. Kruger, 2010). Bagi memenuhi kehendak ini, pemimpin sekolah perlu berusaha menyediakan pelbagai strategi  bagi menambahbaik mutu pengajaran dan pembelajaran di sekolah.

6. Selaras dengan usaha penambahbaikan pengajaran dan pembelajaran di sekolah, cabaran lain yang dihadapi oleh  pemimpin di sesebuah sekolah adalah  usaha kekal bagi melakukan penambahbaikan  prestasi akademik secara berterusan di sekolahnya. Penambahbaikan secara berterusan bagi meningkatkan prestasi akademik pelajar  memerlukan faktor dalaman  yang kukuh terutamanya usaha bagi mendapatkan komitmen tinggi daripada para guru bagi menentukan sama ada  sesebuah sekolah itu berstatus sekolah berkesan atau sekolah yang lemah.

7. Kualiti guru merupakan salah satu peramal pencapaian pelajar dan ini merupakan salah satu aspek utama dalam penambahbaikan kualiti pendidikan di sekolah (Peter Trabert Goff et al, 2012).  Usaha ini akan dapat dicapai melalui penambahbaikan guru-guru dalam usaha menyediakan guru-guru berkualiti dengan pelbagai cara  termasuklah program-program  pembangunan kapasiti  supaya mereka mampu menerima dan mengamalkan pelbagai inovasi terkini dalam bidang pendidikan (Samuel F. Fancera & James R. Bliss, 2011).

8. Selain itu, usaha penambahbaikan sesebuah sekolah juga memerlukan keupayaan kepimpinan instruksional bukan sahaja dalam kalangan pengetua, penolong-penolong kanan dan ketua-ketua bidang tetapi juga dalam kalangan guru-guru biasa sekolah itu sendiri. Dalam hal ini, komitmen guru biasa sebagai pemimpin dan pengurus pembelajaran di bilik darjah juga adalah antara faktor penting yang menyumbang terhadap usaha-usaha penambahbaikan kualiti  pengajaran  dan pembelajaran di sebuah sekolah.

9. Dalam tempoh kebelakangan didapati bahawa kepimpinan  instruksional pengetua dan komitmen guru mula dianggap sebagai satu elemen utama dalam strategi penambahbaikan akademik di sekolah (Yusuf K. K Nsubuga, 2008).  Kepimpinan instruksional ialah kepimpinan yang memfokuskan kepada penambahbaikan pengajaran dan pembelajaran (Hallinger, 2005). Dalam hal ini kepimpinan pengetua seorang sahaja tidak dapat memenuhi semua keperluan bagi menjayakan kepimpinan instruksional.

10. Pengamalan  kepimpinan instruksional yang  berkesan memerlukan kolaborasi pengetua  dengan guru-gurunya , selain mengukuhkan  tanggungjawab  mereka serta tidak  banyak menyekat tugas-tugas mereka (Meta L. Kruger, 2010). Kajian yang dilakukan oleh Byrk et. al (2010) mendapati bahawa kepimpinan instruksional di sekolah mampu memainkan peranannya sebagai pemacu perubahan (driver for change) di sesebuah sekolah. Guru yang bermotivasi tinggi   akan mampu memberi sumbangan terhadap kejayaan sesebuah sekolah dalam memberi nilai tambah terhadap ‘outcome’ (keputusan peperiksaan awam) pelajar sekolah berkenaan.

11.Banyak pendapat mengakui bahawa terdapatnya hubungan sama ada secara langsung atau tidak langsung antara kepimpinan pengetua dan komitmen guru dalam memupuk pembelajaran pelajar. De Bevoise (1984) mentakrifkan kepimpinan instruksional sebagai  apa-apa tindakan yang dilakukan oleh pengetua atau melalui penurunan kuasanya  kepada orang lain dalam usaha bagi meningkatkan perkembangan pembelajaran pelajar.

12.  Daripada kajian terhadap aktiviti-aktiviti dan tingkah laku pengetua sebagai ukuran kepimpinan, Hallinger & Heck (1998), mendapati bahawa pengetua mempunyai pengaruh tidak langsung terhadap pencapaian pelajar.  Robinson et. al (2008) pula menyimpulkan bahawa pemimpin sekolah yang sentiasa sibuk dengan aktiviti-aktiviti berkaitan bilik  darjah selalunya akan membawa pengaruh  positif terhadap hasil pembelajaran pelajar. Selain itu, York-Barr & Duke (2004) menerangkan bahawa kepimpinan guru merupakan  proses guru-guru mempengaruhi rakan sejawatan dan komuniti sekolah untuk menambahbaik amalan pengajaran dan pembelajaran dalam usaha untuk meningkatkan pencapaiaan pembelajaran pelajar.

13. Sammons et. al (1995) menyatakan bahawa antara faktor yang  yang membezakan sama ada sesebuah sekolah itu berkesan atau tidak begitu berkesan adalah  kehadiran pemimpin instruksional di sekolah  yang mampu memberikan impak yang berbeza terhadap pembelajaran pelajar. Kajian juga telah mendapati bahawa penempatan pelajar  ke sesebuah sekolah adalah dikaitkan dengan pencapaian pelajar dan prestasi akademik yang tinggi oleh sekolah berkenaan (Libbey, 2004)

14. Greenfield (1987)  pula menjelaskan bahawa kepimpinan instruksional adalah merujuk kepada tindakan-tindakan yang diambil oleh pengetua yang memberi perhatian terhadap usaha-usaha mengembangkan persekitaran kerja guru yang produktif dan memuaskan serta mengekalkan  persekitaran pembelajaran yang diingini kepada pelajar-pelajar.

15. Dalam hal ini, Yusuf K.K Nsubuga (2008)  menjelaskan bahawa seseorang pengetua itu hanya akan berjaya meningkatkan prestasi akademik sekolahnya sekiranya pengetua tersebut telah dibekalkan dengan pengetahuan dan kemahiran pengurusan dan kepimpinan instruksional yang cukup.

16.  Halverson et. al (2007) pula menyatakan bahawa intipati bagi kepimpinan instruksional adalah keupayaan pemimpin untuk mengubah sekolah yang pada asalnya budaya merupakan akauntabiliti dalamannya supaya menjadi sebuah institusi yang mampu memenuhi kehendak akauntabiliti luaran .Keperluan untuk kepimpinan pengajaran di sekolah-sekolah  telah ditonjolkan melalui kemunculan akauntabiliti berasaskan standard dan menuntut bahawa pengetua  bertanggungjawab terhadap prestasi pelajar (Cheryl Graczewski, Joel Knudson & Deborah J. Holtzman, 2009).

 17. Mustafa Celikten (2001) pula menyatakan bahawa kepimpinan instruksional perlu dikongsi oleh pengetua dengan pihak-pihak lain sama ada di luar atau di dalam sekolah. Dalam hal ini, komitmen guru-guru bagi pencapaian matlamat sekolah mengehendaki guru-guru percaya bahawa matlamat adalah sesuatu yang penting dan mereka berkemampuan untuk mencapainya (Locke & Latham, 1990).

18. Sehubungan itu, pengetua hendaklah berkemampuan menyelaras dan memotivasikan guru-guru dan pelajar-pelajar di sekolahnya dalam usaha untuk mencapai matlamat organisasi serta mewujudkan sekolah berkesan (Inandu & Ozkan, 2006). Selain itu, dalam usaha bagi menambah keberkesanan kepimpinan ini, pengetua memerlukan bantuan daripada orang lain bagi membaiki kelemahan kepimpinannya, gaya dan keadaannya.

19.  Cheng- Yong Tan (2012) pula berpendapat bahawa dalam usaha untuk menurunkan kuasa kepada guru yang dianggap sebagai guru yang berkemahiran dan profesional dalam abad ke -21, adalah tidak mencukupi bagi pemimpin sekolah dan guru-guru mempelajari tentang pedagogi dan mengaplikasikannya dengan penuh kesabaran di bilik darjah. Pengetua hendaklah juga sentiasa bekerjasama dengan guru-gurunya bagi menyokong pencapaian tinggi semua pelajar dan sentiasa kelihatan di mana-mana sahaja di kawasan sekolah, pada semua peristiwa di sekolah dan kerap melakukan lawatan singkat ke bilik-bilik darjah (Semiha Sahin, 2011).

20.   Sehubungan itu, Jo Blase & Joseph Blase (2002), telah menggariskan enam strategi yang boleh digunakan oleh pengetua bagi meningkatkan profesionalisme guru-gurunya iaitu menitikberatkan kajian-kajian tentang pengajaran dan pembelajaran, menyokong kolaborasi dalam kalangan guru, mengembangkan hubungan kejurulatihan dalam kalangan guru, menggalakkan dan mendorong guru-guru mereka bentuk semula program-program, mengaplikasi prinsip-prinsip pembelajaran dewasa dan melaksanakan kajian tindakan bagi tujuan membuat keputusan dalam hal ehwal pengajaran.

           21.  Setiap komuniti sekolah mempunyai konteksnya sendiri yang unik di keadaan kerja yang berbeza berlaku. Para pengetua hendaklah berusaha supaya mereka perlu menjadi lebih fleksibel dan sentiasa boleh menyesuaikan diri dalam pelbagai persekitaran tempat kerja bagi menyokong pembelajaran pelajar-pelajar dan guru-guru. Selain itu, para pengetua dan guru hendaklah memahami prasyarat-prasyarat yang menyumbang kepada kesejahteraan kakitangan di tempat kerja.

        22. Akhir sekali, kita hendaklah sedar tentang pentingnya hubungan baik antara pemimpin sekolah dengan guru-guru. Hubungan baik adalah sangat penting dan merupakan salah satu prasyarat dalam usaha mewujudkan persekitaran sekolah produktif dan hubungan manusia yang positif di sekolah.